از نظر آموزه های وحیانی قرآن، نبوت به معنای دسترسی به «أنباء» و اخبار مهم است که از طریق عادی تحصیل نمی شود.

هم چنین از نظر آموزه های وحیانی قرآن، نبوت غیر تشریعی اختصاصی به پیامبران ندارد؛ زیرا آن چه پیامبران را از دیگران جدا می سازد، انباء تشریعی است؛ زیرا خدا دو دسته «أنباء» برای انسان ها دارد؛ یکی همان خبرهایی است که ناظر به تشریع احکام است و خدا به عنوان شارع در قالب احکام پنج گانه حلال و حرام و مستحب و مباح حکم می کند؛ دیگری نیز خبرهایی است که اخباری نسبت به امور چون امور غیبی، مَلاحم، وقایع گذشته، آینده، بهشت، جهنم، اسمای حسنای الهی و مانند آنها است.

از نظر قرآن، نوع دوم از «أنباء» اختصاصی به پیامبران ندارد، و همان طوری که پیامبران دارای رسالت تشریعی از آنها به وحی الهی آگاه می شوند(آل عمران، آیه 44؛ یوسف، آیه 102؛ هود، آیه 49)، هم چنین دیگران از مومنان از جمله اولیای معصوم(ع) از آن به وحی الهی آگاه می شوند؛ چنان که مادر موسی(ع) به وحی الهی هم دانست چگونه عمل کند و هم دانست که فرزند به او بازگردانده  و پیامبری از پیامبران الهی می شود: وَأَوْحَیْنَا إِلَى أُمِّ مُوسَى أَنْ أَرْضِعِیهِ فَإِذَا خِفْتِ عَلَیْهِ فَأَلْقِیهِ فِی الْیَمِّ وَلَا تَخَافِی وَلَا تَحْزَنِی إِنَّا رَادُّوهُ إِلَیْکِ وَجَاعِلُوهُ مِنَ الْمُرْسَلِینَ ؛ و به مادر موسى وحى کردیم که او را شیر ده و چون بر او بیمناک شدى او را در نیل بینداز و مترس و اندوه مدار که ما او را به تو بازمى‏ گردانیم و از [زمره] پیمبرانش قرار مى‏ دهیم.(قصص، آیه 7)

از نظر قرآن، به افراد خاص از سوی خدا وحی فرستاده می شود تا چگونگی اعمال خیری را انجام دهند: وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنَا وَأَوْحَیْنَا إِلَیْهِمْ فِعْلَ الْخَیْرَاتِ وَإِقَامَ الصَّلَاةِ وَإِیتَاءَ الزَّکَاةِ وَکَانُوا لَنَا عَابِدِینَ ؛ و آنان را پیشوایانى قرار دادیم که به فرمان ما هدایت می کردند و به ایشان انجام دادن کارهاى نیک و برپاداشتن نماز و دادن زکات را وحى کردیم و آنان پرستنده ما بودند.(انبیاء، آیه 73)

هم چنین خدا می فرماید که نوعی دیگر از وحی است که موجب آرامش روانی انسان است: إِنَّ الَّذِینَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلَائِکَةُ أَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِی کُنْتُمْ تُوعَدُونَ ؛ در حقیقت کسانى که گفتند پروردگار ما خداست‏ سپس ایستادگى کردند فرشتگان بر آنان فرود مى ‏آیند و مى‏ گویند: هان بیم مدارید و غمین مباشید! و به بهشتى که وعده یافته بودید شاد باشید.(فصلت، آیه 30)

از نظر قرآن مراتب نازل تری از وحی است که به جانورانی چون زنبور عسل(نحل، آیه 68) و حتی جمادات چون زمین (زلزال، آیه 5) نازل می شود.

به هر حال، وحی غیر تشریعی اختصاص به پیامبران ندارد، بلکه همگان از آن می توانند بهره مند شوند؛ هر چند که وحی الهی نسبت به اخبار غیبی و از گذشته و آینده مخصوص اولیای خاص چون امامان معصوم(ع) خواهد بود.